Pierwsze wzmianki o obszarze, na którym położona jest gmina Drużbice, pochodzą z pierwszej połowy XIV wieku. W okresie tym Suchcice były już osadą rolniczą –1336 rok. Nazwa miejscowości „Drużbice” pojawia się w dokumentacji historycznej pięćdziesiąt lat później, tj. w roku 1386. W początkach XIX wieku tereny północne (m.in. Wadlew) oraz zachodnie gminy (m.in. Głupice) wchodziły w skład dóbr biskupów kujawskich. W XIX wieku, na terenie dzisiejszej gminy, rozbudowana była gospodarka folwarczna z dużym udziałem lasów, o czym świadczą pozostałości po majątkach ziemskich poddanych parcelacji po II wojnie światowej (Głupice, Suchcice, Bukowie, Zwierzyniec). Spuścizna dziejowa gminy Drużbice jest bardzo uboga, obejmuje jedynie obiekty podworskie, zniszczone parki, pozostałości po budowlach dworskich, kościoły, zabytki techniki.
Herb gminy przedstawia pełną postać biskupa z siwą brodą, wąsami i włosami (dla podkreślenia jego długowieczności) oraz z księgą – Biblią w ręku i gęsią u stop, jako identyfikującymi go atrybutami. Do herbu wprowadzono również pomłość z herbu Nałęcz, jako nawiązanie do byłych właścicieli Drużbic i równocześnie dziedzicznych, świeckich patronów parafii. Przyjęto, że najlepszą barwą tarczy będzie błękit, znamionujący w heraldyce stałość, miłość niebiańską, pobożność oraz świętość, co podkreśla odniesienie do świętego, a w przypadku odmienionego w ten sposób Nałęcza, może przywoływać wspomnienie Kacpra Drużbickiego.
Herb jest niepowtarzalny, mocno osadzony w tradycji historycznej głównego ośrodka gminy. Pozwala on nie tylko na łatwą identyfikację konkretnej wspólnoty samorządowej, ale również jest elementem integrującym tę wspólnotę poprzez dobrane symbole.
Flagi gminy zostały zaprojektowana z użyciem barw herbu i została wybrana przez radnych spośród kilku projektów.